Her mısrada seni anıyorum bugünlerde...
Bir buse kadar sıcak gülüşünle ısınmayı özledim.
Gariban kalmak buna denir.
Senden uzakta, seni özlemek...
Yakar beni.
Volkan eder,
Kül eder...
Savruluyorum aşk yükümle,
Ve dökülüyor duygularım satırlara...
Az kaldı cancağzım...
Çok az kaldı.
Sadece sen, illede sen.
Başka bir insan istemem.
Başkasına ihsan eylemem.
Canterbury, 2017 Ocak, 31
29.03.2017
Gözleri Ela
Bir çocuk sevdim,
Dumanı hala tüten,
Feryadı hiç bitmeyen ve
Sevmeyi tekrar bana öğreten.
Bir çocuk sevdim,
Kanadı iki metreyi bulan,
Çırpındıkça yükselen,
Göğe umutla bakan bir çocuk.
Bir delikanlı gibi mağrur,
Bir adam gibi heybetli ve
Yaz gibi sıcak ancak kış kadar da iltimaslı.
Bir yürek sevdim,
Özü bir, sözü pek ve gözleri ela.
Ahavi #turkuaz
23.08.2016
Bir çocuk sevdim,
Dumanı hala tüten,
Feryadı hiç bitmeyen ve
Sevmeyi tekrar bana öğreten.
Bir çocuk sevdim,
Kanadı iki metreyi bulan,
Çırpındıkça yükselen,
Göğe umutla bakan bir çocuk.
Bir delikanlı gibi mağrur,
Bir adam gibi heybetli ve
Yaz gibi sıcak ancak kış kadar da iltimaslı.
Bir yürek sevdim,
Özü bir, sözü pek ve gözleri ela.
Ahavi #turkuaz
23.08.2016
İki Duygu Dört Element
Şarkı gibisin, hiç tükenmeyecek ve dillerden hiç düşmeyecek.
Şiir gibisin, bir ömrü anlatan ve o ömrü yaşatan.
Su gibisin, vazgeçilmeyecek ve yokluğunda ölünecek.
Güneş gibisin, varlığında hayatın aydınladığı, yokluğunda Ay'a yolunu aydınlatacak ışığı veren.
Deniz gibisin, uçsuz bucaksız maviliklerde binlerce canlıya hayat olan.
Ve sevgili, hava gibisin, solumaktan bir an bile vazgeçemeyeceğim.
5.7.16 Ankara
Şarkı gibisin, hiç tükenmeyecek ve dillerden hiç düşmeyecek.
Şiir gibisin, bir ömrü anlatan ve o ömrü yaşatan.
Su gibisin, vazgeçilmeyecek ve yokluğunda ölünecek.
Güneş gibisin, varlığında hayatın aydınladığı, yokluğunda Ay'a yolunu aydınlatacak ışığı veren.
Deniz gibisin, uçsuz bucaksız maviliklerde binlerce canlıya hayat olan.
Ve sevgili, hava gibisin, solumaktan bir an bile vazgeçemeyeceğim.
5.7.16 Ankara
İlmek İlmek
Ne yorgun savaşçı olmayı istedik bu hayatta,
Ne de tükendikten sonra yeniden doğmayı.
Hayat bu işte sevgilim!
Hayasızca bitişler,
Peşi sıra güzel günleri de getirdi ardından.
Ve ne mutlu ki sevgilim!
Ben terzi misali gibi
İlmek ilmek
Seninle birlikte aşkımızı örüyorum,
Ömrümüzün geri kalanına...
Sen benim tarçın kokulu günlerimin,
Serçe kanadı gibi narin öteki yarıma denk gelirken,
Ben senin karanfil tadındaki saatlerinin,
Özlemle yoğrulan tartısında seni dengeliyorum.
Ve ne mutlu ki sevgilim,
Ne sen bana geç kalmış gibisin,
Ne de ben sana,
Erken gelmiş hissediyorum.
Kaz dağlarından Toroslara uzanan mükafatı bol bir göç yolundaki,
İki eşlikçi flamingo gibi umuda kanat çırparak fezaya yükseliyoruz.
Ahavi - 22.06.2016 Ankara
Ne yorgun savaşçı olmayı istedik bu hayatta,
Ne de tükendikten sonra yeniden doğmayı.
Hayat bu işte sevgilim!
Hayasızca bitişler,
Peşi sıra güzel günleri de getirdi ardından.
Ve ne mutlu ki sevgilim!
Ben terzi misali gibi
İlmek ilmek
Seninle birlikte aşkımızı örüyorum,
Ömrümüzün geri kalanına...
Sen benim tarçın kokulu günlerimin,
Serçe kanadı gibi narin öteki yarıma denk gelirken,
Ben senin karanfil tadındaki saatlerinin,
Özlemle yoğrulan tartısında seni dengeliyorum.
Ve ne mutlu ki sevgilim,
Ne sen bana geç kalmış gibisin,
Ne de ben sana,
Erken gelmiş hissediyorum.
Kaz dağlarından Toroslara uzanan mükafatı bol bir göç yolundaki,
İki eşlikçi flamingo gibi umuda kanat çırparak fezaya yükseliyoruz.
Ahavi - 22.06.2016 Ankara
Zamansızım
Ben sensizliği senle yaşıyorken şu karanlık sokakları olan şehirde, günleri bir bir tüketiyorken sana tekrar kavuşmanın evvelinde ve sen yokken bile senin benliğinle avunuyorken şu şarkıların eşliğinde, seninle ölmekten korkmuyorum ki güneş saçlı sevdiğim, sensizken yok olmaktan korktuğum kadar...
Bir gün işte o gün biz ebediyete kadar bir olacağız sevdiğim, sevgilim, geleceğim.
Ömrümün yeni baharı, gonca gülüm, zamansızım. Ansızım, apansız gelen gönül çelenim.
22/6/2016
Ben sensizliği senle yaşıyorken şu karanlık sokakları olan şehirde, günleri bir bir tüketiyorken sana tekrar kavuşmanın evvelinde ve sen yokken bile senin benliğinle avunuyorken şu şarkıların eşliğinde, seninle ölmekten korkmuyorum ki güneş saçlı sevdiğim, sensizken yok olmaktan korktuğum kadar...
Bir gün işte o gün biz ebediyete kadar bir olacağız sevdiğim, sevgilim, geleceğim.
Ömrümün yeni baharı, gonca gülüm, zamansızım. Ansızım, apansız gelen gönül çelenim.
22/6/2016
Sensiz
Yüreğimin sızısı
Senli bir buse yarası
Dokundukça alev alan
Sönmüş bir volkan karası
Gün döndü yine
Saatler akıyor sensiz
Yanımda olamasanda
Bu kalp atıyor bedensiz
Ahavi - Bilkent 13.06.2016
Yüreğimin sızısı
Senli bir buse yarası
Dokundukça alev alan
Sönmüş bir volkan karası
Gün döndü yine
Saatler akıyor sensiz
Yanımda olamasanda
Bu kalp atıyor bedensiz
Ahavi - Bilkent 13.06.2016
Kardelen
Düştü bir gece yarısı toprağa,
Gömüldü desem yalan,
Vuruldu aslında toprak ananın kalbine,
Umutsuzca dikilen bir kazık misali...
Her şeyden habersiz bekledi baharı,
Derken yaz oldu,
Yeşermek istedi,
Yaşarmak niyeti bile değildi.
Güze doğru ise dertlendi.
Göz yaşları bile yoktu,
Elemi içinde bir sade gömü.
Derken kış oldu,
Her yer ise kar.
Umutsuzluktan sığınırken yokluğa,
Kalbinde ince bir sızıyla uyandı.
Birden kabuğunun kırıldığını hissetti.
İçine dolan sularla beslendi,
Ve ne mutlu ki o gün geldi.
Filizleri karı deldi,
güneşe selam verdi ayası.
O gün farklı olduğunu anladı,
İşte o gün kardelen olduğunun farkına vardı.
Ahavi - 10.06.2016
Gömüldü desem yalan,
Vuruldu aslında toprak ananın kalbine,
Umutsuzca dikilen bir kazık misali...
Her şeyden habersiz bekledi baharı,
Derken yaz oldu,
Yeşermek istedi,
Yaşarmak niyeti bile değildi.
Güze doğru ise dertlendi.
Göz yaşları bile yoktu,
Elemi içinde bir sade gömü.
Derken kış oldu,
Her yer ise kar.
Umutsuzluktan sığınırken yokluğa,
Kalbinde ince bir sızıyla uyandı.
Birden kabuğunun kırıldığını hissetti.
İçine dolan sularla beslendi,
Ve ne mutlu ki o gün geldi.
Filizleri karı deldi,
güneşe selam verdi ayası.
O gün farklı olduğunu anladı,
İşte o gün kardelen olduğunun farkına vardı.
Ahavi - 10.06.2016
23.05.2016
O'nu bir geçe
O'nu O geçeye uyandırıldım bir hece yarısı karanlıkta,
O'nu beklemek hiçte zor değilmişçesine.
O'nu bir geçeye kandırıdım virgülsüz bir cümlede,
O'na doğru alt satırlara zarf tümleçleri vesilesiyle seyrederken...
O'nda bir ihtimal beni var etmek varken zamansız bir gidişle,
Olasılıksız alıştırmalarla avuttum kendimi her bir kıt A sonrası.
Derken saat yine O'nu O geçti ve ben ömrümü bir uyağa bağlayıp,
Derin sularda hüzünlenmeye başladım.
Derken filikam alabora oldu ve boğulmamak için attığım her kulaç ile
Hüznümdeki gülümseme bir sel olup aktı içime...
22.05.2016
Seyran
O'nu beklemek hiçte zor değilmişçesine.
O'nu bir geçeye kandırıdım virgülsüz bir cümlede,
O'na doğru alt satırlara zarf tümleçleri vesilesiyle seyrederken...
O'nda bir ihtimal beni var etmek varken zamansız bir gidişle,
Olasılıksız alıştırmalarla avuttum kendimi her bir kıt A sonrası.
Derken saat yine O'nu O geçti ve ben ömrümü bir uyağa bağlayıp,
Derin sularda hüzünlenmeye başladım.
Derken filikam alabora oldu ve boğulmamak için attığım her kulaç ile
Hüznümdeki gülümseme bir sel olup aktı içime...
22.05.2016
Seyran
6.03.2016
Uğurcan
Sol yanımdan geliyor o ses,
Bitip tükenmek bilmeyen bir çağlayanın sesi.
Çağladıkça yaralarıma vuruyor her düşen damlası,
Yaralarım açılıyor ve ne yazık ki o yaralar hiç iyileşmiyor...
Sanma ki biz ayrı kaldık,
Aslında biz hep bir aradaydık.
Mesafeleri sorun etmezsek eğer,
Biz her daim yan yanaydık, tamamen bir arada.
Doğduğun gün bayramdı,
Bayramdı işte o gün her manada.
Saçların vardı yüzüne düşen, zeytin kadar büyük gözlerin,
Hasas bir deriyle kaplıydın,
Bıngıldağın kırılgan ve adın....
Adına önce Uğur dediler.
Uğur getir diyedir herhalde?
Sonra Can ilave ettiler.
Cân'ımız ol cânımızda diye.
Velhasıl Uğurcan oldun,
Hem Uğur getir hanemize hem de Cân'ımız ol diye...
Günler geçti, pek bi ay oldu sen doğalı,
Hep bir hastalık koşturdu peşinden, hep bir müsibet.
Bir müsibetin bin nasihattan iyi olduğunu göremedik sanırım,
Nazar dediler, hep bi hastalıkla boğuştun o küçücük bedende,
Daha o vakitlerde...
Aylar geçti, pek bi yıl oldu sen doğalı.
O kadar şirindin ki ve bir o kadar da akıllı...
Bir o kadar vefalıydın, kalbine iyi yatırım yapılmışçasına.
Sevgiyle büyüdün be kardeşim,
Tıpkı benim gibi sadece sevgiyle büyüdün.
Şu sıralar ömrüne katık ettiğin asıl şey zamanında edindiğin sevgidir kardeşim,
Bunu çok iyi belle!
Yıllar geçti, pek bi on yıl oldu sen doğalı,
Develer göçtü, dertler kervan oldu,
Fakat biz hep bir şekilde kardeş olduk.
Sormaz mısın hiç!
Göz yaşına kıyamayan bir tek anan, baban mı var sanırsın?
Hayatıdaki kadınların hangisinin en çok sevdiğine inanırsın?
Peki hangi dostundan dem vurup daralırsın?
Bir kardeş, bir ağabey, bir yoldaşın da var, buna ne kadar bağlanırsın?
Bizi biz yapan kendimiziz tabii ki.
Peki bizi biz yapan ötekilere ne demeli?
Seni sen yapan süreçlerde, beni ben yapan dağdaki ağaç mıdır?
Ömrüm ömrüne feda olsun be kardeşim,
Her güzellik senin, sana gelecek her cefa bana yoldaş olsun.
Sen mutlu ol ki ben de mutlu olayım.
Sen mutlu ol ki biz de umutlu olalım.
Uğurun adından canına nüksetsin.
Uğurlu canın seni hep yüceltsin.
06.03.2016
Ankara
Bitip tükenmek bilmeyen bir çağlayanın sesi.
Çağladıkça yaralarıma vuruyor her düşen damlası,
Yaralarım açılıyor ve ne yazık ki o yaralar hiç iyileşmiyor...
Sanma ki biz ayrı kaldık,
Aslında biz hep bir aradaydık.
Mesafeleri sorun etmezsek eğer,
Biz her daim yan yanaydık, tamamen bir arada.
Doğduğun gün bayramdı,
Bayramdı işte o gün her manada.
Saçların vardı yüzüne düşen, zeytin kadar büyük gözlerin,
Hasas bir deriyle kaplıydın,
Bıngıldağın kırılgan ve adın....
Adına önce Uğur dediler.
Uğur getir diyedir herhalde?
Sonra Can ilave ettiler.
Cân'ımız ol cânımızda diye.
Velhasıl Uğurcan oldun,
Hem Uğur getir hanemize hem de Cân'ımız ol diye...
Günler geçti, pek bi ay oldu sen doğalı,
Hep bir hastalık koşturdu peşinden, hep bir müsibet.
Bir müsibetin bin nasihattan iyi olduğunu göremedik sanırım,
Nazar dediler, hep bi hastalıkla boğuştun o küçücük bedende,
Daha o vakitlerde...
Aylar geçti, pek bi yıl oldu sen doğalı.
O kadar şirindin ki ve bir o kadar da akıllı...
Bir o kadar vefalıydın, kalbine iyi yatırım yapılmışçasına.
Sevgiyle büyüdün be kardeşim,
Tıpkı benim gibi sadece sevgiyle büyüdün.
Şu sıralar ömrüne katık ettiğin asıl şey zamanında edindiğin sevgidir kardeşim,
Bunu çok iyi belle!
Yıllar geçti, pek bi on yıl oldu sen doğalı,
Develer göçtü, dertler kervan oldu,
Fakat biz hep bir şekilde kardeş olduk.
Sormaz mısın hiç!
Göz yaşına kıyamayan bir tek anan, baban mı var sanırsın?
Hayatıdaki kadınların hangisinin en çok sevdiğine inanırsın?
Peki hangi dostundan dem vurup daralırsın?
Bir kardeş, bir ağabey, bir yoldaşın da var, buna ne kadar bağlanırsın?
Bizi biz yapan kendimiziz tabii ki.
Peki bizi biz yapan ötekilere ne demeli?
Seni sen yapan süreçlerde, beni ben yapan dağdaki ağaç mıdır?
Ömrüm ömrüne feda olsun be kardeşim,
Her güzellik senin, sana gelecek her cefa bana yoldaş olsun.
Sen mutlu ol ki ben de mutlu olayım.
Sen mutlu ol ki biz de umutlu olalım.
Uğurun adından canına nüksetsin.
Uğurlu canın seni hep yüceltsin.
06.03.2016
Ankara
6.01.2016
Elif
Pamuklara sardıysa seni,
Bu kara kış, bu soğuk havalar ve kızılca bir saç.
Gör, konuş ve hisset beyazı,
Hiç var olmayacakmış gibi...
Göz yaşlarına da mukayet ol,
Belki donarlar.
Sen iyisimi
Gül,
Sev ve sevil.
05/01/2015
Yolda (Ankara)
Volkan
Bu kara kış, bu soğuk havalar ve kızılca bir saç.
Gör, konuş ve hisset beyazı,
Hiç var olmayacakmış gibi...
Göz yaşlarına da mukayet ol,
Belki donarlar.
Sen iyisimi
Gül,
Sev ve sevil.
05/01/2015
Yolda (Ankara)
Volkan
Kaydol:
Kayıtlar (Atom)